Benzer marka başvuruları yapmak, kötü niyeti kanıtlar mı?
Kötüniyetli tescil nedir? Hangi hâllerde kötüniyetten bahsedilebilir?
SMK md. 6/9’da kötüniyetle yapılan marka başvuruları itiraz üzerine reddedileceği belirtilmiş ve başvurucunun kötüniyeti tescil engeli olarak hüküm altına alınmıştır. Ancak Kanunda kötüniyetin tanımına ve hangi hâllerde meydana gelebileceğine dair bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Genel anlamda kötüniyetli marka başvurusu, hak sahibi olmadığını bilmesine rağmen dürüstlük kuralına aykırı şekilde tescil için başvuruda bulunulması veya başvurunun tescil ettirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Başvuru sahibinin markanın aynısının veya benzerinin bir başkası tarafından kullanıldığını bildiği veya bilmesi gerektiği hâllerde kötüniyet gündeme gelecektir.
Örneğin, gerçek hak sahibi olmaksızın başkasının ticaretinde kullandığı tescilsiz bir işareti, hak sahibi olmadığını bile bile tescil ettirmek amacıyla başvuran kişi kötüniyetli sayılır. Başvuru sahibinin, başka biri tarafından kullanılan bir markanın aynısını veya benzerini bilerek ve haklı bir neden olmaksızın yalnızca rakibini engellemek amacıyla yaptığı başvurular da kötüniyetli olarak değerlendirilir. Ayrıca, başkasının markasından haksız yararlanma, kullanılmayacak markaları yedekleme, marka ticareti yapma veya şantaj amaçlarıyla başvuruda bulunmak da kötüniyetli olarak kabul edilir.
Belirtilmesi gereken bir husus, bir markanın aynısının ya da benzerinin marka olarak tescil ettirilmesinin tek başına kötüniyetin varlığı için yeterli olmadığıdır. Bunun yanı sıra, başkasının markasından haksız bir şekilde yararlanma, kullanılmayacak markaları yedekleme, marka ticareti yapma veya şantaj saiklerinden birinin de mevcut olması gerekmektedir.
davalının FENOX markasının davacı markasına benzer olduğunu bilmesine rağmen ısrarlı bir şekilde yanına başka bir kelime eklemek suretiyle marka tesciline başvurması ve bu şekilde tescil sağlaması iyi niyetli bir davranış olmadığı kanaatine ulaşıldığı bu nedenle kötü niyetli tescil bakımından davanın kabulüne karar vermek gerektiği,
YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ E. 2023/3501 K. 2024/5653 T. 8.7.2024